Expo Da Vinci Zit Vol Fouten

Een GPS

Letterlijke tekst uit de clip

Ik ga vandaag een onuitwisbare indruk maken op deze prachtige stad Amsterdam en ik ga je laten zien, dat je hele spannende dingen kunt doen met de GPS. Even iets instellen. Oké, we kunnen.

GPS of Global Positioning System is ontworpen door en voor het Amerikaanse Leger, maar steeds meer gewone burgers zoals jij en ik maken daar gebruik van. Denk maar eens aan de navigatiesystemen die in heel veel auto's zitten.

Ik heb mijn GPS ontvanger zo ingesteld, dat ie alle punten waar ik langskom onthoudt. Je kunt het laten doen eens in de zoveel tijd, bijvoorbeeld 10 seconden, of om de zoveel meter. En zo'n punt kan door de satellieten tot 10 meter nauwkeurig worden bepaald. Ik mag trouwens wel opschieten, want het wordt donker.

Ik heb al een aardig stuk gefietst, dus mijn GPS heeft al heel wat coördinaten opgeslagen. Door die coördinaten achter elkaar te plaatsen, krijg je een spoor. In vaktermen het dat een "track". En die punten, die kun je bijvoorbeeld gebruiken als de kiezels van Klein Duimpje, die gooide hij uit om de weg weer terug te vinden. Het is handig voor als je verdwaald bent. Wanneer je die ontvanger uitzet, dan slaat ie de gereden route op.

Kijk: en dit is echt leuk! De track kun je nog beter bekijken door 'm in dit geval op een laptop over de kaart van Amsterdam te leggen. En dan krijg je dit. En je kunt 'm ook op Internet zetten. Dat doen trouwens heel veel fietsers en wandelaars, want zo wisselen ze hun favoriete routes uit.Zo, en wanneer je die GPS ontvanger weer aanzet, zo, dan begint ie automatisch weer aan een nieuwe route.Het is hartstikke handig hoor, zo'n GPS systeem! Maar wat ik wel een beetje een nadeel vind is, dat je daardoor dus ook 24 uur per dag elke plek op aarde in de gaten gehouden kan worden. Nou ja, even kijken waar ik vandaag allemaal geweest ben.Ha, tataaa!

Hoe werkt zonnebrand?

Letterlijke tekst uit de clip

Op een mooie dag genieten we van het licht en de warmte straling van de zon, maar er is ook nog onzichtbare straling, waar we minder van genieten. Dat is ultraviolet, oftewel UV. UV-straling geeft geen warmte af, maar verbranden kunnen we wel door UV-straling. De beste manier om je daar tegen te beschermen is binnen blijven, met de gordijnen dicht, onder je bed. Wel een beetje ongezellig. Daarom is er zonnebrandcrème. Er bestaan twee soorten: crème met chemische filters en crème met minerale filters. De chemische crème bestaat uit moleculen die UV-straling filteren. Helaas vallen die moleculen ook weer uit elkaar door datzelfde zonlicht. Minerale filters bestaan uit hele kleine stukjes metaal die de UV-straling weerkaatsen. Dat werkt beter, maar je ziet er wel uit als een sneeuwpop. De factor geeft aan hoeveel UV-straling je crèmepje tegenhoudt. Wie normaal in de volle zon binnen één minuut verbrandt, kan met factor 2, twee minuten van de zon genieten. Kun je dan met factor 10, tien minuten bakken? Ja, op papier wel, maar niet op het strand. Door zweten en zwemmen moet je extra smeren en je huidtint speelt ook een rol: hoe lichter je huid, hoe sneller je verbrandt. Honderd procent bescherming tegen de zon bestaat niet. Als je dat wil moet je in de maneschijn gaan liggen.

Omroeppolitiek

Letterlijke tekst uit de clip 

Reclame op de publieke omroep: sommige mensen vinden het leuk, anderen worden er helemaal gek van. Maar wat is reclame eigenlijk? Wie op Wikipedia het woord „reclame‟ opzoekt, leest als eerste zin: „Reclame is een vorm van communicatie met het doel potentiële klanten informatie te geven over producten en diensten.‟ Zo zien de meeste mensen reclame: bedrijven prijzen hun producten aan door potentiële klanten te vertellen wat je er allemaal mee kan. Maar dat is niet hoe de Amerikaanse filosoof Noam Chomsky reclame ziet. Hij zegt dat reclame niet bedoeld is om klanten informatie te geven, maar juist precies het tegenovergestelde beoogt: klanten alles behalve informatie geven over producten en diensten. Sterker nog, zegt Chomsky, reclame is de “meest omvangrijke vorm van liegen die onze samenleving rijk is” – gebaseerd op dezelfde misleidingstechnieken als die van propaganda: dingen worden onrealistisch simpel gemaakt, mensen worden als stereotypen neergezet, er wordt vaak een beroep op fictieve autoriteiten gedaan en er worden constant korte, betekenisloze slogans herhaald, zoals: dit wasmiddel wastnu nog witter! Zo, zegt Chomsky, dringen halve waarheden ons bewustzijn binnen: verzekeraars die zich zorgen zouden maken om „jouw welzijn‟; oliemaatschappijen die „duurzaam zouden ondernemen‟; banken die „dromen zouden verwezenlijken‟. Het doel hiervan, zegt Chomsky, is het creëren van „misleide consumenten” die hun keuzes baseren op „emoties en illusies” in plaats van op feiten. Zo bekeken is het niet vreemd dat de publieke omroep terughoudend is bij het laten zien van reclames. Er zijn wel veel reclameblokken, maar in programma‟s zelf mag geen reclame worden gemaakt. Overigens lukt dat lang niet altijd: nieuwsprogramma‟s zoals PowNews en Wakker Nederland zijn bijvoorbeeld eigendom van de Telegraaf – en je ziet dan ook vaak dat in die programma‟s veel nieuws uit die krant langskomt. Een vorm van reclame voor de Telegraaf dus. Gebeurt dat te vaak, dan zullen kijkers de Publieke Omroep niet meer vertrouwen: ze geloven dan niet dan het nieuws onafhankelijk is. En dat lijkt mij geen goede reclame.

A-merken en huismerken

  Letterlijke tekst uit de clip

In de supermarkt zie je veel bekende merk-producten die je vaak kent van de reclame. Dat zijn vaak zogenaamde A-merken. Een Nederlands bedrijf als Unilever is een grote producent van bekende merken. Zij bedenken, fabriceren en introduceren veel nieuwe producten die ze met een marketingcampagne op de markt brengen.Harry Brouwer Directievoorzitter Unilever Nederland Een A-merk is een product dat de trend zet, dat voorop loopt. In tegenstelling tot een eigen merk of een private label, zoals het vaak genoemd wordt, wat meer een copycat of een copy is van het A-merk. Een A-merk zet de trend, ontwikkelt inovaties, communiceert ze ook middels advertenties of commercials op tv. En zoals gezegd, het loopt voorop in de troepen.Huismerken of Private labels zijn dus vaak producten die qua vormgeving van de verpakking op het A-merk lijken. Ze liften zo mee op de uitstraling van het A-merk zonder de dure kosten van een campagne. Ze zijn daarom ook meestal goedkoper.

Reclame Werkt

Letterlijke tekst uit de clip 

Of het nou om sportschoenen, kleren of muziek gaat - als jij een product koopt, kun je haast altijd kiezen. Al die verschillende producten worden door verschillende bedrijven gemaakt, die met elkaar concurreren. En natuurlijk heeft zo'n bedrijf er belang bij dat jij hun product koopt. Om dat voor elkaar te krijgen, maken die bedrijven reclame. Spotjes op tv, advertenties in de krant, banners op internet, de mogelijkheden zijn grenzeloos.

Eigenlijk zijn de belangen van consumenten en reclamemakers dus tegenstrijdig. Jij hebt geld in je portemonnee, en reclame probeert jou ervan te overtuigen dat je dat geld moet uitgeven. Reclame probeert dus je gedrag te beïnvloeden. En voor jou als consument is het van belang dat de reclame die je ziet of hoort betrouwbaar is en dat je niet misleid wordt. 

Reclame is voor bedrijven onmisbaar. Zonder reclame zouden producten en merken niet bekend zijn bij de consument, en zouden ze dus niet gekocht worden. Maar hoe weet je nou als reclamemaker of iets werkt of niet? 

"Vlak voordat je uit gaan zenden ga je met een aantal mensen om tafel zitten, laat je de commercial zien, ga je kijken wat hun reacties zijn. Daarna, tijdens het uitzenden, bellen we zeg maar wekelijks mensen op om te vragen 'Heb je de commercial gezien, wat vond je ervan, kun je hem nog herinneren, waar ging hij ook alweer over?'. Dus er wordt continu met consumenten gepraat over de commercial. En op die manier proberen wij er achter te komen hoe goed eigenlijk de commercial was". 

Reclame heeft dus als doel om producten te verkopen. Maar daarnaast heeft reclame ook nog een heel andere belangrijke functie in onze samenleving. Want zonder al die reclame zouden niet alleen commerciële omroepen niet kunnen bestaan, ook de publieke omroepen zouden geen geld meer hebben om programma's te maken. Je zou niet meer kunnen googelen en geen krant kunnen lezen, want al die media bestaan dankzij reclame. Het beste voorbeeld hiervan zijn gratis kranten zoals Spits en Metro, die hun inkomsten helemaal uit reclame halen - dus niet uit abonnementen en losse verkoop, zoals andere kranten.

De Avonturen van Kuifje - Kuifje en het Haaienmeer